Greta Garbo’nun başrolünde olduğu 1939 yapımı Ninotchka / Gülmeyen Kadın filminde Garbo bir kafeye oturur ve yanına gelen garsona sipariş verir:
“Kahve istiyorum. Kremasız olsun lütfen.”
“Kusura bakmayın hanımefendi” der.
“Kremamız kalmadı. Sütsüz getirsem olur mu?”
Bir olumsuzluğun bir başka olumsuzlukla olumlaması tam da bu sahneydi işte.
Eninde sonunda içeceğin sade kahve… Ama kremasızlığı sütsüzlükle olumlamak! Mesele budur.
Moskova’da benzer minvalde bir fıkra duymuştum.
Sovyetler döneminde eleman dükkana girer ve sorar görevliye:
“Terayağınızın olma ihtimali yok değil mi?”
“Kusura bakma tavariş yoldaş der dükkan sorumlusu. Burası tuvalet kağıdının olmadığı dükkan. Terayağının olmadığı dükkan caddenin karşısında.”
Terayağsızlığı tuvalet kağıtsızlıkla olumlamak!
Ortada hiçbir pozitif durum yok iken, bambaşka bir negatif durum yaratıp sanal bir ikilik oluşturarak, olumsuzlamayı bir başka olumsuzlamayla olumlamaya çevirme!
Gerçeklikten kaçış için usta işi bir manipülasyon!
Son günlerde, Çerkes kamuoyunu işkembe-i kübradan “servis edilmiş” gerçekliği gizleme amaçlı metinlerle meşgul etmeye çalışan birileri aslında bir kere daha bizlere entelektüel ve bilimsel tüm reflekslerinin nasıl da kilitlenmiş olduğunu bizlere eni konu göstermiştir.
Varsa yoksa yalan, iftira, uydurmasyon. Soğuk savaş dönemi argümanları.
Kurmaya çalıştıkları sistemin zihni inşacıları olan “yazar-çizer” diye kodlanmış bu sözde “aydın”ımsılara bakılınca görülen tek şey yaşadıkları acziyettir.
Ismarlama olduğu apaçık metinlerle “ne kadar karalarsam kardır, ne de olsa hesap soran yok” mantığıyla attıkları çamurun izi kalacağını zanneden bu zevatın “cürm-ü meşhud” durumu Çerkes toplumunun ekseriyeti tarafından ibretle izlenmektedir.
Kaybedeceksiniz!